De kajuit dan.

We hadden terug een binnenkajuit genomen, dat is het goedkoopste en dient toch enkel om in te slapen. 

Na "inspectie" van de kajuit kwamen we tot de vaststelling dat er geen frigo aanwezig was.

Dat is op zich geen probleem, maar Wim zijn insuline moet gekoeld bewaard worden.

Dus ik bel naar de receptie met de vraag "of ze ons geen kajuit konden geven met frigo", die schepen zitten nooit helemaal vol.

Moeten we extra betalen "so be it".

Maar die heer vertelde mij dat er geen enkele kajuit op dit schip aanwezig was met frigo, en dat de enige mogelijkheid was om zijn spuiten te bewaren, naar het hospitaal gaan en ze daar achter laten. Maar ondertussen was het al 18u50 en dat hospitaal sloot om 19.00 u.  één  probleem, je kon niet van de 12 de verdieping tot de 3de verdieping geraken rechtstreeks.

Dat moest met een omweg. Eerst naar het 6de, dan terug de lift nemen aan de achtkant van het schip en dan naar het derde verdiep. Eenmaal daar geraakt hadden ze toch een andere oplossing voor ons. Ze gaven ons een tas mee met zes kleine coldpacks in. Die moesten we wel iedere dag vervangen, dus iedere dag rond 19.00uur  naar het hospitaal. Zo hadden we dagelijks al heel wat km in de benen. Dat was een beetje een domper op de "feestvreugde" maar goed, het was nu zo.

Je krijgt dan per dag 2 flessen 1 bruiswater en 1 plat water op de kamer maar je moet die dus warm drinken. Ik heb niets tegen "de groene " maar ze moeten ook niet overdrijven hé.

Op de kajuit was ook nergens papieren te zien, van ons geregelde uitstappen. Blijkbaar staat dat reeds allemaal op je kajuitkaart, het is een beetje zoeken waar je alles vind.

Iemand met geen smartphone  of die er niet kan mee werken, heeft hier niks te zoeken, of je mag ganse dagen aanschuiven aan de receptie om te vragen hoe alles in elkaar zit .

De valiezen werden goed op  tijd aan de kajuit geleverd, maar zoals altijd wil ik de "sail away" niet missen, dus gingen we vlug wat eten en drinken zoeken.

Normaal vertrok het schip om 22.00 u maar omdat er nog mensen onderweg waren zijn we maar om 23u30 vertrokken.

Het was een "BACK TO BACK " cruise dat wil zeggen dat ze van Barcelona naar Barcelona varen , en de andere week ook maar de andere kant van de middellandse zee.

In iedere haven kon je ook inschepen dacht ik. Er waren er ook op uitstap geweest, en als er iets met de bus is(geregeld door Aida), panne of zo, dan moet de kapitein wachten om te vertrekken.

Dan nog iets over de veiligheidsoefening. Dat was ook een bedoening, wel grappig.

We zagen vele mensen lopen met hun reddingsvest vest aan ,vonden we al raar.

In de kajuit mocht je naar het filmpje kijken en dan naar de voorziene verzamelplaats (dek zeven  MUSTERSTATION E )gaan. Je cruise card laten scannen en de reis kan beginnen.

We namen toch het zekere voor het onzekere en namen onze vesten mee . Daar aangekomen wilden ze onze kaarten niet scannen totdat we de vesten aan en uitdeden op de correctie manier getoond in het filmpje . Ik zei dat we reeds 14 cruises deden en dat we dit nog nooit moeten doen hebben . Bij AIDA dus wel. Zo gezegd zo gedaan. Nadien natuurlijk terug naar de kajuit die vesten op hun plaats leggen. Je krijgt toch niks te drinken indien je dit niet doet, en het is ook niet zo een klein opblaasbaar vestje om mee te sleuren.

Maar goed, we waren vertrokken .

Het schip zelf was mooi, groot veel eetgelegenheden en het eten was ook lekker .

Maar als je de Duitse taal niet machtig bent en niet met een smartphone overweg kunt, met de Duitse norse mentaliteit niet gewoon bent, geen Aida nemen.

Er waren nog wel een paar perikelen maar die komen later aan bod .

Hier post ik de foto's van het schip en het, toch wel lekkere, en veel variatie van eten.